Waarom een ‘growth mindset’ essentieel is voor expatkinderen

Het leven van een expat zit vol aanpassingen en veranderingen. Kleine dingen die zo vanzelfsprekend leken in Nederland, blijken in het buitenland soms heel anders te werken. Gevoelens van onzekerheid, angst en ‘er niet bij horen’ kunnen hier een gevolg van zijn, waardoor jouw kind plots met tegenzin naar de ‘stomme buitenlandse school’ zou kunnen gaan.

Het gekke is dat andere kinderen juist floreren van al deze veranderingen en nieuwigheden. Hoe komt het dat het ene kind hier negatief op reageert en de andere zo positief?

Het antwoord op onze vraag ligt in de theorie van Carol Dweck over de zogenaamde ‘growth’ en ‘fixed’ mindset. Met een ‘growth’ mindset zijn kinderen (en volwassen) leergieriger, fanatieker en vooral veerkrachtiger dan kinderen die in de ‘fixed’ mindset zitten.

Het principe is eigenlijk vrij simpel. Wanneer een kind gelooft dat het altijd mogelijk is om slimmer of beter in iets te worden, zal het sneller geneigd zijn extra moeite te doen om dingen te leren. Nieuwsgierigheid en enthousiasme voor nieuwe dingen ligt bij hem of haar dan ook hoger dan bij een kind dat (onbewust) gelooft dat intelligentie een vast-staand gegeven is. Dit tweede kind, met een fixed mindset, heeft sneller last van faalangst en zal nieuwe ervaringen en uitdagingen eerder vermijden dan opzoeken.

Welk kind denk jij dat eerder zal floreren van het expat leven?

Om uit te leggen hoe je een growth of fixed mindset kunt stimuleren, kijken we naar een bekend experiment van Dweck:

Na het oplossen van een relatief eenvoudig puzzel werd de helft van de kinderen verteld dat ze heel slim waren. (Een vast-staand gegeven.) De andere helft van de kinderen werd juist geprezen om hun inzet en dat ze zo hard hun best hadden gedaan. (Een eigenschap waar je zelf de hand in hebt.)

Vervolgens werden alle kinderen gevraagd een tweede, moeilijkere puzzel te maken. De eerste groep kinderen, de ‘slimme’ kinderen, begonnen met duidelijk meer tegenzin aan deze opdracht dan de tweede groep. Deze kinderen met een fixed mindset gaven ook eerder op en scoorden over het algemeen lager aan het einde van de puzzel. De kinderen die voor hun inzet waren geprezen (growth mindset) hielden langer vol, hadden meer plezier en haalden betere resultaten.

Als laatste experiment vroeg Dweck aan alle kinderen een brief te schrijven aan hun ouders over hun ervaring. Het resultaat hiervan schrok ze misschien nog wel het meest van: ‘We hadden die kinderen gewoonweg in leugenaars veranderd!’

De 'growth mindset kinderen' schreven namelijk vol enthousiasme over de test. De puzzel was leuk en uitdagend geweest en ja, de tweede stukken moeilijker! Maar, ze hadden hun best gedaan en waren best wel trots op hun resultaten.

De ‘slimme’ kinderen daarentegen hielden de brieven aanzienlijk korter. Daarbij werd de lagere score van de tweede puzzel ofwel niet genoemd of zelfs hoger neergepend dan dat ze daadwerkelijk gehaald hadden. Ze waren duidelijk niet trots op hun resultaten en hielden deze liever verborgen voor hun ouders.

Zoals uit het experiment bleek kun je door de juiste feedback te geven je kind helpen om in een growth mindset te komen. In plaats van je kind te prijzen dat het ‘zo slim’ is, moedig je beter inzet en doorzettingsvermogen aan.

Dit betekent dus ook dat wanneer je kind een fout maakt of faalt, je dit juist als iets positiefs benadert. Immers, het falen betekent alleen maar dat ze het aangedurfd hadden iets te proberen dat (heel) moeilijk was. Een eigenschap dat een expatkind goed kan gebruiken in de nieuwe wereld van het buitenland.

Het klinkt allemaal makkelijker gezegd dan gedaan, daarom dat we 5 tips op een rij hebben gezet in ons blog genaamd ‘5 tips om een growth mindset te stimuleren bij je (expat)kind ’ om dit bij je kind te stimuleren.

In het experiment van Carol Dweck, de grondlegger achter de theorie van fixed en growth mindsets, zien we dat door op een andere manier positieve feedback te geven we een growth mindset kunnen stimuleren. In plaats van te spreken over een ogenschijnlijk vaststaand gegeven ‘wat ben jij slim!’, kun je beter je feedback specificeren ‘wat heb jij een slimme oplossing gevonden!’.

Maar er zijn nog meer (kleine) dingen die jij kan doen om je kind te helpen meer enthousiasme, doorzettingsvermogen en veerkracht te ontwikkelen:

Je hebt zo van die wijsheden van je ouders die je altijd zullen bijblijven. Van ‘slapen is het beste medicijn’ tot ‘behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden’. Voeg aan jouw repertoire van wijsheden de leus ‘je hersenen kunnen alleen maar slimmer worden’ toe. Hoe meer je kind in dit gegeven zal geloven, hoe meer het gemotiveerd zal zijn om uitdagingen aan te gaan.

Een eenvoudige manier om je kind uit te leggen hoe dat ‘slimmer worden van de hersenen’ nu precies werkt, kun je als volgt doen:

‘Voor elke activiteit die je moet uitvoeren bestaan er duizenden wandelpaadjes in je hersenen. Zo is er een paadje om te voetballen, een paadje om wiskunde te maken, een paadje om te tekenen … Hoe vaker er over dat paadje gewandeld wordt, hoe breder het zal worden en hoe sneller je hersenen erover kunnen rennen. Je kunt je vast wel voorstellen dat het paadje voor tandenpoetsen onderhand zo breed is als een snelweg!

Maar als je nog nooit iets gedaan hebt, bestaat er nog geen pad. Dat is ook helemaal niet erg, want die kun je gewoon nieuw gaan aanleggen. In het begin zal het paadje heel smal zijn, als een wildpad in het bos, maar hoe vaker je hem bewandeld hoe breder hij wordt. In het begin zul je nog wel eens van het paadje verdwalen, omdat hij zo smal is, maar uiteindelijk kun je er net zo hard over heen rennen als de snelweg van je tandenpoets-paadje.

Je kunt dus net zoveel paadjes en snelwegen aanleggen als je zelf wilt. Maar je hersenen gaan dat niet automatisch voor jou doen. Je zult zelf elke keer opnieuw het paadje moeten bewandelen. Maar het betekent ook dat je eigenlijk alles kunt leren wat je wilt, wat jij heel goed kan.’

Ben je nieuwsgierig geworden naar de volwassen uitleg van dit principe? In The Talent Code legt Daniel Coyle het je haarfijn uit.

Als er cijfers of resultaten zijn behaald is het belangrijk om de meeste aandacht te geven aan het resultaat dat behaald is met veel inzet, zelfs als deze lager is dan een cijfer dat zonder moeite gehaald was. In plaats van standaard een 10 of een A te belonen met iets extra’s, kun je beter goed opletten in welke vakken je kind heel hard zijn of haar best heeft gedaan en dus een hoger resultaat heeft gehaald. Een groei van een 5 naar een 7 kan meer waard zijn dan twee keer achter elkaar een A halen voor een vak waar weinig moeite voor gedaan hoeft te worden.

‘Je hebt hard gestudeerd voor dit examen en dat kunnen we zien aan de cijfers! Wat goed van jou!’

‘Ik kan geen Italiaans!’

‘Ik kan NOG geen Italiaans.’

Woorden zijn krachtig, helemaal als je ze zelf uitspreekt. Moedig je kind aan het woord ‘nog’ toe te voegen in hun uitspraken en gedachten als ze tegen moeilijke uitdagingen aanlopen.

Als je ziet dat je kind ergens hard zijn of haar best voor doet, merk dit dan op. Dit zal ze de zelfzekerheid geven om een volgende keer weer met enthousiasme en dezelfde inzet te komen, ook als de resultaten deze keer tegen vielen.

Wees zelf het goede voorbeeld en laat aan je kind zien dat falen niet erg is. Verberg je eigen blunders niet, maar stel jezelf ook kwetsbaar op en toon je kind openlijk wanneer jij een fout hebt gemaakt of iets niet liep zoals je had gehoopt.

Zorg daarbij voor een positieve mindset: Wat zijn de voordelen van de fout die gemaakt is? Wat kunnen jij (en je kind) van jouw fouten leren? Bespreek samen met je kind hoe je het probleem de volgende keer zou aanpakken, zodat jij van het huidige incident kan leren.

Kortom, bij alles komt het erop neer dat je jouw kind op alle mogelijke manieren kunt steunen in het geloven in groei. Van je eigen houding tot kleine veranderingen in je lofuitingen. Welke tip ga jij zeker toepassen in je gezin?